Fleygði óðinn Ok í folk of skaut ÞAt var enn folkvíg Fyrst í heimi Brotinn var borðveggr Borgar ása Knáttu vanir vígspá Völlu sporna ÞÁ gengu regin öll Á rökstóla Ginnheilög goð Ok um þat gættusk Hverjir hefði loft allt Lævi blandit Eða ætt jötuns Óðs mey gefna ÞÓrr einn þar vá ÞRunginn móði - Hann sjaldan sitr - Er hann slíkt of fregn - Á gengusk eiðar Orð ok særi Mál öll meginlig Er á meðal fóru Veit hon heimdallar Hljóð of folgit Und heiðvönum Helgum baðmi Á sér hon ausask Aurgum forsi Af veði valföðrs Vituð ér enn - eða hvat? Ein sat hon úti ÞÁ er inn aldni kom Yggjungr ása Ok í augu leit Hvers fregnið mik? Hví freistið mín? Allt veit ek, óðinn Hvar þú auga falt Í inum mæra Mímisbrunni Drekkr mjöð mímir Morgun hverjan Af veði valföðrs Vituð ér enn - eða hvat?