Co za pech, ¿e spotka³am ich, Brak mi s³ów, by opisaæ to, Który kowal rzeŸbi³ serce twe? Zna³am go, przyjacielem by³, Nie da³ mi znieczulenia gdy, Zdepta³ wspomnienie, rozszarpa³ marzenie, Jak wiêc wybaczyæ mu mam? Nie chcê zrozumienia, Nie chcê pocieszenia, Chcê wierzyæ w cz³owieka, Od zemsty uciekam, walczê chocia¿ wiem, Zawiodê nie raz siê. Têpy ból w duszy wierci mnie, By³ jak Bóg, nie w¹tpi³am wiêc, K³amca - to komplement zwaæ ciê tak, Nie wiem czy kiedykolwiek ju¿, Zdrajcy d³oñ swoj¹ podam, Bo œlepo ufa³am, prawdziwie kocha³am, Jak wiêc wybaczyæ mu mam? Nie chcê zrozumienia, Nie chcê pocieszenia, Chcê wierzyæ w cz³owieka, Od zemsty uciekam, walczê chocia¿ wiem, Zawiodê nie raz siê. Wierzê w mi³oœæ, wierzê w przyjaŸñ, Wzmocni bardzo mnie, wzmocni mnie, (Co nie zabije jej). Nie chcê zrozumienia, Nie chcê pocieszenia, Chcê wierzyæ w cz³owieka, Od zemsty uciekam, walczê chocia¿ wiem. Nie chcê zrozumienia, Nie chcê pocieszenia, Chcê wierzyæ w cz³owieka, Od zemsty uciekam, walczê chocia¿ wiem, Zawiodê nie raz siê.