Peta, na porta da noite, a lembranza: enche o silencio de berros espidos. ai, que soubera a canción que a pode adormiñar pra sempre. Pero non... VOLTARA UN DIA E OUTRO MAIS, O SE DEITAR O SOL PEDINDO DE CEAR. Tempo fuxido que ves convocando soio naufraxios, cousas carunchadas. Traes saudade a navigar, tristura a revivir e trebas a medrar! LEVA XA OS MORTOS CANDA TI, QUE QUEREMOS CHEGAR DO FUTURO O CONFIN!