Het was zeven jaar geleden, midden in Parijs
Onder aan de trap van een oud paleis
En ik keek in jouw ogen en jij in die van mij
Een enkele seconde en toen was 't al voorbij

Maar die seconde werd een dag, die dag die werd een maand
Die maand die werd een jaar en toen pas kustten wij elkaar
Voor de allereerste keer, daarna niet zoveel meer
Je hield nog wel van mij maar onze liefde was voorbij

refr.:
Want verliefd zijn is veel leuker
En makkelijker dan
We waren veel te jong toen
En wisten niet van houden van, neeneenee

Je zei "we blijven vrienden", dat vond ik een cliche
Daar eindigen relaties in een film altijd mee
Maar goed, ik had geen keuze, ik wilde je niet kwijt
Dus in plaats van liefde koos ik voor gezelligheid

Maar dat bleek niet te werken, je praatte niet met mij
Waardoor ik in een hoekje zachtjes in mezelf zei
"Ik wil hier niet blijven, afscheid met een traan
Voor beiden is het beter als ik even weg zou gaan"

refr.

Maar nu zijn we al ouder en wijzer bovendien
En hebben al wat meer van de wereld kunnen zien
Ik werd opnieuw verliefd want daar wist ik al wat van
En later dan toch geleerd dat ik van iemand houden kan, auwauw

refr.