Al mijn lijden is begonnen
Toen ik jeugdig, onbezonnen
In gesprek kwam met een vrouw die hersens had
En ik schaam me te vertellen
Dat m'n deel begon te zwellen
Ook al wist ik dat ze meer was dan een gat

Ik kon vrouwvriendelijk genieten
Tot mijn oog viel op haar tieten
En zij direct verwerd tot lustobject
Ik vroeg mij af: Wat zit hier achter
Schuilt in mij zelfs een verkrachter
Te laat, ze had 't al ontdekt

Ja, mijn crisis, mijn crisis
Is dat elke man zo vies is
Slechts denken kan met zijn bedauwde lid
Heus, 't is niet de inflatie
Niet de troep die ik op straat zie
't Zijn de ballen waar de narigheid in zit
't Zijn de ballen waar de narigheid in zit

Een jonge vrouw kwam collecteren
Sprak begaan van open zweren
En het leed van honderd poezen op een schip
Ik streelde diep ontroerd haar billen
En ze hield niet op met gillen
Tot ik haar wist te kalmeren met een snip

Ik dacht: Ik beter nu mijn leven
Door dit keer mijn stem te geven
Aan Andre die zo lekker lijsten trekt
Maar ik besefte dat mijn stecabareten
Gebaseerd was op haar mecabareten
't Is steeds die stijve jongen die me nekt

Ja, mijn crisis, mijn crisis
Is dat elke man zo vies is
Slechts denken kan met zijn bedauwde lid
Heus, 't is niet de inflatie
Niet de troep die ik op straat zie
't Zijn de ballen waar de narigheid in zit, geloof 't maar
't Zijn de ballen waar de narigheid in zit

Bij mijn laatste therapeute
Stond ik bliksemsnel weer buiten
Ze vroeg me wat ik voor problemen had
Ik dacht het grondig aan te pakken
Door m'n broek te laten zakken
En precies te wijzen waar 't nou in zat