Sinds je wegging ben ik vaak alleen
Toen je plotseling in de nacht verdween
Omdat ik het niet begreep
Het ging ook veel te snel
Mijn liefde werd mijn leed
Mijn hemel werd mijn hel
Toch geef jij mij kracht
Omdat je voortleeft in mijn hart

Zoveel mensen leven met mij mee
En in hun ogen lijk ik sterk voor twee
Ik ben misschien wel sterk
Ik sla me er wel doorheen
Beter dan ik dacht
Ik ga maar naar mijn werk
Zo blijf ik op de been
Maar ik vind de kracht
Omdat je voortleeft in mijn hart

Die tijd met jou die blijft voor eeuwig en altijd een stuk herinnering
Geen cent berouw en zeker ook geen greintje spijt nu ik in mijn eentje
klink
Op ons leven
Het leven ging zoals zoveel met ups en downs gepaard
Maar ondanks dat was achteraf alles zeer beslist de moeite waard

Sinds jij wegging ben ik vaak alleen
En in gedachten blijf je om me heen
Dan hoor ik hoe je praat
Dan weet ik wat je zegt
Hoe je naar me lacht
En als je daar zo staat
Zo bijna levenecht
Geeft me dat weer kracht
Omdat jij voortleeft in mijn hart
Omdat jij voortleeft in mijn hart