Er was een trein
Waar ik in zat
Waarin ik rust vond
Rust van de mensen
Rust in mezelf
Rust door het land waar we langs
Er was een trein
Waar ik in zat
Waarin ik gek werd
Gek van de mensen
Gek van mezelf

En gek van de steden waar we reden
Als ik mijn hoofd op de ramen rustte

En omdat niemand me verliet was ik nooit echt alleen te vinden
En ik had een huis vol vreemden en een hoofd vol vrienden
Een brievenbus vol brieven op iedereen verliefd en ik ga naar bed

Of doe alsof net net alsof ik slaap
Alsof net net alsof ik wakker ben
Alsof net net alsof
Ik doe alsof net net alsof

Er was een trein
Waarin ik wegreed
En toen ie halt hield
Werden we wakker in ons eentje
Verwilderd en vervreemd
Maar alleen maar alleen maar alleen

En omdat niemand me verliet was ik nooit echt alleen te vinden
En ik had een huis vol vreemden en een hoofd vol vrienden
Een brievenbus vol brieven op iedereen verliefd en ik ga naar bed

Of doe alsof net net alsof ik slaap
Alsof net net alsof ik wakker ben
Alsof net net alsof
Ik doe alsof net net alsof ik wakker ben
Alsof net net alsof ik slaap
Alsof net net alsof ik wakker ben
Alsof net net alsof
Ik doe alsof net net net net net alsof

Dat niemand me verlaat
Dat niemand me begrijpt?
Ik stik in het verhaal