Ik ken een man met zachte handen
En waar ie komt heeft niemand pijn
Daar is een vrouw met witte armen
En zij zal straks je moeder zijn
Er is een zoon met toverwoorden
Hij kent de hemel en de hel
De dochter met haar zachte borsten
Bepaald de regels van het spel

Refrein:
Oh verlies het spoor niet Ariadne
Van de kabouter en de elf
Oh verlies de draad niet in het doodhof
Je bent op doorreis naar jezelf

De wijze man spreekt uit het oosten
En als ie komt heeft niemand pijn
Hij brengt een vrouw met warme dijen
En jij zal straks haar minnaar zijn
En op de vleugels van de feeën
Reis jij met het licht omhoog
De naald zal jou de weg wel wijzen
Verlies de draad niet uit het oog

Refrein

Je zoon is altijd de kabouter
En je dochter is de elf
En die schim daar in de verte
Schrik maar niet, dat ben jezelf
Er is een eeuwenoud orakel
Dat haalt de woorden uit je mond
En aan het einde van je zinnen
Ben je weer terug, de kring is rond

Refrein

Oh verlies de draad niet in het doodhof
Je bent op doorreis naar jezelf