Zo zal ik je weg zien gaan
Met grote stappen en je koffer in je hand
En op de hoek zul je nog even blijven staan
Alsof je aarzelt en je afvraagt: welke kant
Ik zal proberen om me netjes te gedragen
En niet te zeuren over eenzaamheid en pijn
Je moet maar zien, ik zal je niets meer vragen
Maar als je niet meer verder kunt
Dan zal ik bij je zijn

Straks ga jij je eigen gang
En voor je het weet haal je jezelf van alles aan
Als je je eenzaam voelt, dan duurt de nacht zo lang
En soms heb je wel eens zin om terug te gaan
Dan wordt het je te veel om te verwerken
De stad die lijkt zo groot en jij zo klein
Ik maak me zorgen maar je zult er niets van merken
En als als je niet meer verder kunt
Dan zal ik bij je zijn

Ik weet hoe goed ik alles wist
En wat een bende ik er zelf van heb gemaakt
Maar ik hoop zelfs dat jij je ook vergist
En dat je in dezelfde nesten raakt
Want ik moet niet altijd beter willen weten
Jij leeft zelf, dus dat is jouw terrein
Als je gelukkig bent dan mag je me vergeten
Maar als je niet meer verder kunt
Dan zal ik bij je zijn